Niedziela misyjna i tydzień misyjny przypominają nam o tym, że jesteśmy posłani. Jakakolwiek jest nasza misja, którą Bóg nas obdarza. Jest dana nam. Jednak muszę tę misję przyjąć. Tak jak wszystko, co Bóg nam proponuje. „I usłyszałem głos Pana mówiącego: «Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?» Odpowiedziałem: «Oto ja, poślij mnie!» (Iz 6, 8b)”.

Ta odpowiedź proroka Izajasza została wybrana jako temat refleksji tegorocznego tygodnia misyjnego.

W tym roku, 2020, czas misyjnej modlitwy jest naznaczony pandemią, która dotknęła cały świat. Co zauważa w swoim posłaniu na ten dzień papież Franciszek:

W tym roku, naznaczonym cierpieniami i wyzwaniami spowodowanymi przez pandemię Covid 19, to misyjne pielgrzymowanie całego Kościoła trwa nadal w świetle słowa, które znajdujemy w opisie powołania proroka Izajasza: „Oto ja, poślij mnie!” (Iz 6, 8). Jest to nieustannie nowa odpowiedź na pytanie Pana: „Kogo mam posłać?” (tamże). To powołanie pochodzi z serca Boga, z Jego miłosierdzia, które rzuca wyzwanie zarówno Kościołowi, jak i ludzkości w obecnym kryzysie światowym.

Orędzie na Światowy Dzień Misyjny 2020

Orędzie papieża Franciszka na Światowy Dzień Misyjny 2020 – Niedziela, 18 października 2020 roku

Światowy Dzień Misyjny został ustanowiony 14 kwietnia 1926 roku przez papieża Piusa XI i każdego roku obchodzony jest w przedostatnią niedzielę października we wszystkich diecezjach i parafiach na świecie.

W Niedzielę Misyjną w świątyniach przeprowadzana jest zbiórka na Fundusz Solidarności Papieskiego Dzieła Rozkrzewienia Wiary.

Aktualnie na misjach posługuje ponad 1900 polskich misjonarzy i misjonarek. Przebywają w 99 krajach na 5 kontynentach. Najwięcej polskich misjonarzy pracuje w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach. Krajami, w których jest najwięcej polskich misjonarzy, są Brazylia, Boliwia, Argentyna, Peru i Paragwaj. (za: https://misje.diecezja.pl/wydarzenia/niedziela-misyjna-18-x-2020/)

 

CELE I ZNACZENIE

Z inicjatywy Rady Wyższej Papieskich Dzieł Misyjnych, powstała idea utworzenia Światowego Dnia Rozkrzewiania Wiary. Reskrypt Kongregacji ds. Rytów, podpisany przez prefekta kardynała Vicco w dniu 14 kwietnia 1926 roku, był aktem fundacyjnym Światowego Dnia Misyjnego, zwanego w Polsce Niedzielą Misyjną, która przypada na przedostatnią niedzielę października. Wydanie tego dokumentu przez Kongregację ds. Rytów świadczy przede wszystkim o duchowym charakterze tego dnia. Jednocześnie określono jego pięć najważniejszych celów:

 

- potrzebę gorącej modlitwy o rozwój królestwa Chrystusa na świecie,

- troskę o zrozumienie przez wiernych potrzeb misyjnych,

- ożywienie gorliwości misyjnej kapłanów i wiernych,

- możliwość lepszego poznania Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary,

- konieczność ofiar materialnych na rzecz misji.

 

Od 1926 roku w związku ze światowym Dniem Misyjnym wydawane są papieskie orędzia misyjne. Na początku nie ukazywały się one corocznie. Dopiero od początku pontyfikatu Pawła VI w roku 1963 ogłaszane są jako osobiste papieskie orędzia misyjne. Na pierwszym miejscu w orędziach jest mowa o działalności misyjnej Kościoła, ponieważ wszystkie ludy mają prawo usłyszeć Ewangelię. Soborowy dekret o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes (ogłoszony 7 grudnia 1965 roku), wskazuje kierunki nowym inicjatywom misyjnym. Wszystkie tematy papieskich orędzi, różne każdego roku, mogłyby się złożyć na praktyczny i aktualny podręcznik misjologii, dzięki któremu można zrozumieć, czym jest dzieło misyjne Kościoła. Z kolei orędzie przypomina wiernym wielorakie znaczenie Papieskich Dzieł Misyjnych i konieczność ich propagowania, gdyż są one głównym instrumentem, którym dysponuje papież i biskupi we współpracy misyjnej wiernych, zarówno w sensie duchowym, jak i materialnym. (za: https://misje.diecezja.pl/wydarzenia/niedziela-misyjna-18-x-2020/)

 

Zgromadzenie Księży Sercanów założone przez o. Leona Jana Dehona nie było pomyślane jako zgromadzenie misyjne. Opatrzność jednak, od samego początku naszego istnienia jako wspólnoty zakonnej, związała nas z działalnością misyjną.

Jak wiemy z naszej historii, zabiegi o. Założyciela w dykasterii rzymskiej o zatwierdzenie Zgromadzenia wydawały się trwać w nieskończoność, a ich rezultat ciągle był taki sam: modlić się i czekać. Jednakże studia w Rzymie i częste wizyty u dostojników kościelnych sprawiły, że już w1882 roku, w liście do papieża Leona XIII, o. Dehon pisze:

 

Czerpiąc z Najświętszego Serca Jezusowego ducha ofiary, będziemy szczęśliwi, mogąc być obecni także na misjach.

bo jak wyznał później w liście do swego biskupa (Thibaudiera)

 

...w Rzymie bardzo lubią zgromadzenia, które proszą o misje.

 

Była to głęboka i zarazem trafna ocena sytuacji. Stolicy Apostolskiej rzeczywiście zależało na rozwijaniu misji Ad Gentes we wszystkich rejonach świata i nowe zgromadzenie, chcące włączyć się w dzieło misyjne Kościoła, było widziane bardzo pozytywnie. Pierwsze misje Zgromadzenia w Ekwadorze (1888) i Kongo belgijskim (1897) rozbudziły wrażliwość Założyciela na ten właśnie aspekt życia Kościoła. Odtąd misje będą zawsze w centrum jego uwagi.

 

Rok 1967 pozostanie na zawsze datą szczególną w dziejach Prowincji Polskiej, a dla historii naszych misji będzie to wręcz data określająca początek prawdziwego zaangażowania polskich sercanów w misyjną działalność Zgromadzenia. W tym bowiem roku wysłano do Indonezji pierwszą grupę księży misjonarzy. Rok później wyjechała druga grupa. I tak od 1967 roku do dziś do Indonezji wyjechało w sumie 16 księży.

W 1987 roku zrodził się projekt utworzenia drugiej placówki Zgromadzenia w Azji, w pobliżu istniejących już misji w Indonezji. Po przestudiowaniu kilku możliwości wybrano Filipiny. Na liście ochotników gotowych poświęcić się pracy misyjnej na tym terenie znaleźli się współbracia z różnych prowincji i narodowości. Nie brakło też Polaków. Po pewnym okresie przygotowania wspólnoty rozpoczęto pracę misyjną w 1989 roku.

Księża Sercanie obecni są w Indiach od 1995 roku. Międzynarodowa wspólnota księży, w tym Polacy, pracuje nad wychowaniem młodzieży z myślą o powołaniach kapłańskich i zakonnych. Wśród nich jest wielu takich, którzy decydują się na pozostanie w Zgromadzeniu Księży Najświętszego Serca Jezusowego

Szczególnym miejscem pracy polskich księży sercanów stała się Afryka. Na przestrzeni 30 lat w historię misji tego kontynentu wpisało się 43 polskich sercanów (Kongo i Kamerun 32 oraz RPA 11).

W roku 1970 pierwsza grupa misjonarzy wyjechała do Konga, potem sukcesywnie dojeżdżali inni. Oprócz zmarłego w Kamerunie br. Kazimierza Zjeżdrzałki (+1938) 6 innych Pan Bóg powołał przedwcześnie do siebie. Ciała trzech z nich spoczywają w Kongu. Obecnie w Kongo i Kamerunie pracuje 10 kapłanów z Prowincji Polskiej (4 w Kongo i 6 w Kamerunie).

Najstarsze placówki misji sercańskich w RPA: De Aar oraz Aliwal North sięgają czasów o. Założyciela (1923 rok).

Pierwsi polscy Sercanie przybyli do RPA w roku 1987, potem dojechali następni. Przez długi czas byli zgrupowani w dwóch Regionach SCJ: Region De Aar był zależny od Prowincji Amerykańskiej oraz Region Aliwal North - zależał od Prowincji Niemieckiej. W 1995 roku z połączonych dwóch Regionów powstała jedna Prowincja Republiki Południowej Afryki, której wybranym i mianowanym pierwszym prowincjałem został polski sercanin – ks. Adam Musiałek SCJ.

Obecnie pracuje tam 8 polskich sercanów współpracujących z Holendrami, Amerykanami i Niemcami oraz kilku współbraćmi tubylczymi. Oddają się przede wszystkim pracy duszpastersko-parafialnej oraz formacji młodych potencjalnych księży sercanów.

Jednak nie trzeba jechać na dalekie lądy, zobaczyć ludy w potrzebie. Nasi misjonarze służą również w Mołdawii, Ukrainie, Białorusi jak również w wielu krajach europejskich, gdzie poszukują duszpasterzy.

Więcej na temat historii misji Księży Sercanów w Polsce można przeczytać na naszej misyjnej stronie https://www.misjesercanow.pl/rodzina-misyjna/misjonarze/historia

W ramach projektu misyjnego Księży Sercanów prowadzone jest dzieło ZbieramTo, poprzez które są wspierane i realizowane różne projekty w różnych częściach świata.

Aktualne projekty https://www.misjesercanow.pl/projekty

Więcej na temat dzieła ZbieramTo https://zbieramto.pl/ śledź również na Facebooku https://www.facebook.com/zbieramto/

O dziele piszą Aleteia Telewizja Republika ► eKai