Międzynardowe Seminarium Teologiczne podejmuje wysiłek intelektualny, który ma posłużyć Zgromadzeniu i całemu Kościołowi. To pierwsze takie wydarzenie. Odbywa się ono w Azji (Indonezja) i daje nadzieję na lepsze pojmowanie naszej sercańskiej tożsamości. Azja, "najmłodszy" kontynent w naszym Zgromadzeniu, jest najlepszym miejscem, aby rozpocząć nasz intelektualny wysiłek. Indonezja, która znajduje się w sercu Azji, jest także doskonałym przykładem jak budować naszą sercańską tożsamość żyjąc w "obcej" dla siebie kulturze (Indonezja to kraj muzułmański, gdzie chrześcijanie stanowią zdecydowaną mniejszość - przyp. red.).
Ojciec Dehon, nasz Założyciel, dzieląc się swoją wiarą mówił o miłości Bożej, która zawsze ofiaruje nam swoje Serce dla zbawienia świata. Jednakże, pozostając wiernymi charyzmatowi sercańskiemu, musimy komunikować naszą pobożność w różnych kontekstach kulturowych, w których działamy i pracujemy. Działania te są ożywiane przez Ducha Świętego, i to właśnie dlatego rozpoznajemy je jako nasz własny charyzmat.
Ks. Stefan Tertunte SCJ, dyrektor Centrum Studiów Dehoniańskich w Rzymie (CSD), zadeklarował, że "poprzez to seminarium próbujemy szukać relacji i związków istniejących pomiędzy różnymi formami pobożności, charyzmatu i sercańskiej tożsamości. Potrzebujemy naszkicować profil i znaczenie form pobożności i charyzmatu". Następnie zaprezentował wyniki analizy przeprowadzonej przez s. Nicla Spezzati ASC specjalnie na nasze seminarium.
W swoim dokumencie siostra Nicla podkreśla, że formy pobożności mogą być locus theologicus, gdzie możemy znaleźć oryginalne źródła duchowości i ich interpretację. S. Nicla sugeruje, aby rozpocząć od pogłębionej analizy życia ojca Dehona, jego pracę, charyzmat i pobożność. Początki sercańskiego charyzmatu nie koncentrują się jedynie na szczególnej trosce o ubogich, ale także na byciu mistyczno-profetycznym głosicielem miłości w Kościele. Cytując Jana Pawła II powiedziała, że "Wiara, która nie została osadzona w kulturze lokalnej, nie jest wiarą właściwie przeżywaną".
W czasie sesji porannej zaprezentowano dokumenty kontynentalnych komisji teologicznych. Ks. Manuel Antonio SCJ - przedstawiciel Ameryki Łacińskiej - stwierdził: "Wśród sercanów można dostrzec pobożność maryjną, kult Serca Jezusowego oraz świętych. Religijność Ameryki Łacińskiej wyrasta z pobożności rodzinnej, a pobożność ta spontanicznie przekształca się w kulturę powszechną". Kontynuując powiedział, że pobożność Ameryki Łacińskiej jest naznaczona synkretyzmem pomiędzy kulturą lokalną a religijnością. Dla sercanów w Ameryce Południowej kult Serca Jezusowego oznacza naśladowanie Chrystusa w Jego działaniu i uczuciach. Jednakże kult ten musi zostać poddany pogłębionej refleksji i przeanalizowany biblijnie.
Ks. Yudhistiria SCJ i ks. Eduardo SCJ, przedstawiciele kontynentu azjatyckiego, przedstawili trzy podstawowe formy pobożności w Azji: pobożność maryjna, kult Serca Jezusowego i adoracja eucharystyczna. Ks. Yudhistiria powiedział, że elementy kultu i pobożności pomagają nam lepiej zjednoczyć się z Chrystusem, rozwinąć nasze życie wewnętrzne i naszą misję. Jednymi z najbardziej popularnych form pobożności w Azji są: mantra (powtarzanie tej samej modlitwy), pielgrzymki oraz różaniec. Różaniec jest bardzo popularny z powodu swej formy, która wymaga powtarzania tej samej modlitwy, co przypomina modlitwę muzułamańską, gdzie powtarza się imię Allah. Panująca wśród azjatów filozofia harmonii jest dla nas wskazówką, jak odnaleźć równowagę pomiędzy kulturą lokalną a naszym charyzmatem.
"Tożsamość jest zawsze procesem prowadzonym w duchu jedności" - powiedział ks. Joseph Kuate SCJ podczas swojej prezentacji. Współbracia z Afryki starają się żyć pobożnością Serca Jezusowego i dzielić się nią z parafianami, pośród których pracują. To właśnie duchowość sercańska jest motorem ich posługiwania pośród ubogich i chorych mieszkańców Afryki. Oczywiście Afrykańczycy mają kulturę całkowicie odmienną od europejskiej, ale wyzwania pozostają takie same: jak przenieść naszą pobożność na grunt społeczny, polityczny i ekonomiczny w danej wspólnocie.
Adoracja eucharystyczna i smaczna kolacja były uwieńczeniem drugiego dnia seminarium. Raporty Ameryki Południowej, Azji i Afryki, po których nastąpiła owocna dyskusja, były wielkim darem dla całego Zgromadzenia. Następnego dnia zostaną zaprezentowane raporty Ameryki Północnej i Europy.
Informacje na stronie generalnej Zgromadzenia www.dehon.it
English
Italiano
