W sobotnie południe w dniu 21 maja 2022 uroczystej Eucharystii z okazji 50-lecia pobytu Sercanów w Koszycach Małych przewodniczył i Słowo Boże wygłosił Pasterz Diecezji Tarnowskiej, Ksiądz Biskup Andrzej Jeż.

Wspominając początki sercańskiej obecności w Koszycach Małych, wielkie podziękowanie ze strony Prowincjała Księdza Sławomira Knopika SCJ otrzymały Siostry Urszulanki Unii Rzymskiej na ręce obecnej siostry przełożonej Beaty Grygiel - za przyjęcie pod swój dach i umożliwienie otwarcia kaplicy dla regularnego duszpasterstwa.

Od samego początku ziemia koszycka była częścią istniejącej od XII wieku parafii Zbylitowska Góra. W 1917 Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej zakupiło dwór wybudowany w XIX w.  i prowadziło katechizację dzieci. Siostry w 1954 roku swoją wewnętrzną zakonną kaplicę otwarły dla ludzi. Urszulanki obecne były w tym miejscu do roku 1983. Opiekę duszpasterską w kaplicy sprawowali wikariusze ze Zbylitowskiej Góry, a ostatnim z nich, w funkcji rektora kaplicy, był śp. ks. prof. Jerzy Bajda. W 1957 roku kaplica przybrała wezwanie Najświętszego Serca Jezusowego. Decyzją śp. ks. bpa Jerzego Ablewicza z 1 lipca 1972 roku rektorem kaplicy został pierwszy sercanin w Koszycach, śp. ks. Stanisław Marek Dadej SCJ. Parafia powstała w 1980, a z czasem rozpoczęła się budowa kościoła oraz domu zakonnego. Rankiem 22 grudnia 1991 w kaplicy została odprawiona ostatnia Msza św., a w chwilę później poświęcono nowy kościół i została ukonstytuowana wspólnota zakonna.

W czasie jubileuszowych podziękowań Prowincjał wspominał z wdzięcznością o koszyckich parafianach oraz współbraciach pracujących obecnie i poprzez wcześniejsze lata (na przestrzeni obecnego półwiecza pracowało w Koszycach 34 sercanów, a obecnie posługujący kapłani to ks. dr Damian Płatek SCJ i ks. Bogusław Pociask SCJ). Ksiądz Knopik podkreślił także, że jubileusz ma potrójne znaczenie: po pierwsze jest okazją do radości i wdzięczności przeżywanej w kontekście minionego czasu, który pozostawił po sobie wiele wspomnień; po drugie – to możliwość stanięcia w prawdzie dla odważnego spojrzenia i ocenienia zarówno dobrych, jak i trudnych momentów pisanej historii; i po trzecie – staje się okazją do spojrzenia w przyszłość dla podjęcia refleksji nad otrzymanym dziedzictwem, które – dostosowane do nowych czasów – ma być dalej realizowane bez uszczerbku co do swej istoty.

W czasie 50 lat pobytu Sercanów w Koszycach uwidocznione zostały ślady ich obecności - w wymiarze zewnętrznym (które można dziś dostrzec w parafialnym kościele, domu zakonnym i rekolekcyjnym) i duchowym (przekazywanie wiary i posługa duszpasterska, o czym świadczą między innymi powołania - trzech sióstr zakonnych, trzech księży i dwóch braci, a także wiele zawartych sakramentalnych małżeństw).

Pozostaje nam więc życzyć, aby Boże Serce pozwalało przez kolejne lata koszyckim Sercanom trwać i gorliwie pracować dla dobra Kościoła, diecezji, parafii, a przede wszystkim każdego człowieka potrzebującego pomocy i pragnącego odnaleźć swoją drogę do Boga.

 

Rzecznik Prasowy Prowincji Polskiej Księży Sercanów

Ks. dr Włodzimierz Płatek scj

 

Zob.: Wprowadzenie w uroczystość jubileuszową - ks. dr Damian Płatek SCJ

Zob.: Audycja Radia RDN 50-lecie obecności i posługi księży sercanów w Koszycach Małych

Zob.: Kościół doznaje arytmii, zawału, kiedy oddala się od Serca Jezusowego

 

Podziękowanie – Jubileusz 50-lecia pobytu Sercanów w Koszycach Małych

Prowincjał ks. dr Sławomir Knopik SCJ:

 

Ekscelencjo, Księże Biskupie, czcigodni bracia w kapłaństwie, bracia i siostry w życiu zakonnym, drodzy parafianie koszyckiej parafii, zaproszeni goście, bracia i siostry uczestniczący w tej jubileuszowej liturgii!

Świętowanie jubileuszy ma potrójne znaczenie. Jest to przede wszystkim okazja do radości i wdzięczności przeżywanej w kontekście minionego czasu, który pozostawił po sobie wiele wspomnień związanych z wykonaną pracą, otrzymanym dobrem, zebranym doświadczeniem i wypełnionym powołaniem. Jest to również okazja, aby stanąwszy w prawdzie, odważnie spojrzeć i ocenić również trudne momenty pisanej historii, które w żaden sposób nie mogą dzielić i oddalać, ale wręcz przeciwnie jednoczyć i łączyć we wspólnym zadośćuczynieniu i wynagrodzeniu Jezusowemu Sercu. Wreszcie jest to także okazja do spojrzenia w przyszłość, aby podjąć refleksję nad otrzymanym dziedzictwem, które – dostosowane do nowych czasów – ma być dalej realizowane bez uszczerbku co do swej istoty i bez zwątpienia w jego prawdziwą wartość.

W czasie tej uroczystej Mszy św. Bogu dziękujemy za 50 lat pobytu Sercanów w Koszycach. To tylko dzięki Jego łasce można było przeżyć ten czas pozostawiając ślady swojej obecności nie tylko w wymiarze zewnętrznym, które można dziś dostrzec w parafialnym kościele, w domu zakonnym i rekolekcyjnym, czy też w obejściu. Widoczne ślady tej półwiecznej obecności, napawające wdzięcznością wobec Najświętszego Serca Jezusa dotyczą również spraw duchowych, związanych z przekazywaniem wiary, posługą sakramentalną i katechetyczną oraz zwyczajnym duszpasterstwem. Świadczą dziś o tym między innymi powołania trzech sióstr zakonnych, trzech księży i dwóch braci, a także wiele sakramentalnych małżeństw ugruntowanych w wierze i miłości do Boga.

Słowa wdzięczności i serdeczne podziękowanie chciałbym wyrazić w pierwszej kolejności wobec Pasterza Diecezji Tarnowskiej, Jego Ekscelencji Księdza Biskupa Andrzeja Jeża. Bardzo dziękuję za przewodniczenie dzisiejszej uroczystości, wygłoszone Słowo i modlitwę. Cieszymy się, że jako Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego zostaliśmy przed laty obdarzeni zaufaniem lokalnego Kościoła, który powierzył nam ten skrawek ziemi i wspólnotę Ludu Bożego, abyśmy mogli ubogacać ją charyzmatem otrzymanym od naszego Założyciela, czcigodnego Sługi Bożego O. Leona Dehona.

Wspominając początki sercańskiej obecności w Koszycach Małych, nie można pominąć niezwykłej życzliwości i pomocy jakiej doświadczyliśmy od Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej. Bardzo dziękuję Siostrom, na ręce obecnej wśród nas siostry przełożonej Beaty Grygiel, za przyjęcie nas pod swój dach i umożliwienie otwarcia kaplicy dla regularnego duszpasterstwa. Od tamtej pory wiele wspólnych momentów łączyło nasze Zgromadzenia, czego sam osobiście pracując w Koszycach mogłem doświadczyć.

Szczególne podziękowanie chciałbym wyrazić wobec Was, drodzy koszyccy parafianie. Świętowanie  bowiem 50-ciu lat obecności nie miałoby najmniejszego sensu bez wspomnienia tych, dla których tutaj - jako Sercanie - jesteśmy i wśród których pracujemy i żyjemy. Nie da się w krótkich słowach streścić naszej wspólnej historii, ani też wyrazić wdzięczności za dobro otrzymane od wielu ludzi, którzy od początku pomagali nam w tym miejscu zapuścić korzenie. Myślę tu o wszystkich wspierających budowę naszego domu zakonnego i kościoła oraz tych, którzy do dziś, niezależnie od zmieniających się na przestrzeni lat księży, chętnie ofiarują swoją pomoc i wsparcie dla naszej wspólnoty, inicjatyw duszpasterskich oraz troski o wizerunek koszyckiej parafii.

Wreszcie słowa serdecznej wdzięczności chciałbym skierować w stronę moich współbraci, którzy pracowali i aktualnie pracują w Koszycach Małych. Nie wszyscy są dziś obecni, niektórzy odeszli już do wieczności, ale każdy przeżywa ten dzień jubileuszowy z ogromną satysfakcją, że cząstka osobistego wysiłku, podjętego w imieniu całego Zgromadzenia Księży Sercanów, pozwoliła rozwinąć dzieło, które dziś jest już dojrzałą parafią i domem rekolekcyjnym umożliwiającym młodzież nawiązywanie bliskich relacji z Bogiem i rozeznawanie swojego powołania. Na przestrzeni tego półwiecza pracowało w Koszycach 34 sercanów. Przypomnę jednak tylko kilku, którzy zaskarbili sobie szczególną pamięć i wdzięczność: ks. Stanisław Marek Dadej, ks. Marian Banaś, ks. Jerzy Choczaj, ks. Jan Romanek, ks. Kazimierz Dadej, ks. Zdzisław Jewiarz i ks. Jerzy Mondel. To serdeczne podziękowanie składam na ręce aktualnie pracujący w Koszycach współbraci z ks. Damianem Płatkiem i ks. Bogusławem Pociaskiem na czele.

Już na sam koniec bardzo dziękuję wszystkim dzielącym z nami tę jubileuszową radość: kapłanom z dekanatu, przedstawicielom lokalnej władzy i samorządu, dobroczyńcom i przyjaciołom naszego koszyckiego domu i Zgromadzenia oraz zaproszonym gościom, a także wszystkim, którzy zadbali o piękno oprawy liturgicznej i wystrój świątyni. Dziękuję, że jesteście z nami od tylu lat. Niech Boże Serce pozwoli nam przez kolejne lata nie tylko trwać, ale też gorliwie pracować dla dobra Kościoła, Diecezji, parafii, a przede wszystkim każdego człowieka potrzebującego pomocy i pragnącego odnaleźć swoją drogę do Boga.

Najświętsze  Serca Jezusa, źródło życia i świętości, błogosław na i wszystkim, do których nas nieustannie posyłasz!

 

 

Wprowadzenie w uroczystość jubileuszową

ks. dr Damian Płatek SCJ:

Witam bardzo serdecznie Ekscelencję, Księdza Biskupa Andrzeja Jeża, pasterza Kościoła tarnowskiego. Witam Prowincjała Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Sercanów ks. Sławomira Knopika, dziekana Dekanatu Tarnów Zachód ks. Józefa Kaczmarskiego, wszystkich współbraci tworzących na przestrzeni tych lat naszą wspólnotę zakonną i współbraci z sąsiednich wspólnot, kapłanów z dekanatu, rodaków, siostry zakonne, i Was, kochani wierni koszyckiej parafii.

Nawiasem mówiąc, w uroczystości 25. rocznicy istnienia parafii przeżywanej w 2006, ówczesnym dziekanem naszego dekanatu modlącym się tu na Mszy św. był obecny ks. bp ordynariusz. Witam władze samorządowe reprezentowane przez wójta gminy Tarnów p. Grzegorza Kozioła (zastępcę wójta Sławomira Wojtasika) i sołtysa Koszyc Małych i prezesa Ochotniczej Straży Pożarnej p. Zbyszka Gniewka oraz dyrektor Szkoły Podstawowej panią Jadwigę Siembab.

Celebrowany dziś Jubileusz 50-lecia obecności Zgromadzenia Księży Sercanów w Koszycach Małych wpisuje się w 602 lata istnienia naszej miejscowości, początek której datowany jest na rok 1420. Od samego początku ziemia koszycka była częścią parafii Zbylitowska Góra, istniejącej od XIII w. Taki porządek rzeczy trwał prawie 500 lat, do roku 1917, kiedy to Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej zakupiło dwór wybudowany w XIX w. Choć siostry od samego początku prowadziły katechizację dzieci, to jednak swoją wewnętrzną zakonną kaplicę otwarły dla ludzi w roku 1954. Siostry obecne były tu do roku 1983, a więc 66 lat. Opiekę duszpasterską w kaplicy sprawowali wikariusze ze Zbylitowskiej Góry, a ostatnim z nich, w funkcji rektora kaplicy, był śp. ks. prof. Jerzy Bajda. Rozbudowana kaplica w roku 1957 przez samych mieszkańców, doceniających obecność kapłana i duszpasterstwa w ich miejscowości,  przybrała wezwanie Najświętszego Serca Jezusowego.

Tytuł do dzisiejszego jubileuszu to dzień 1 lipca 1972, od kiego to decyzją śp. ks. bpa Jerzego Ablewicza rektorem kaplicy został pierwszy sercanin w Koszycach, śp. ks. Stanisław Marek Dadej. Krokami milowymi w  tym pięćdziesięcioleciu było powstanie parafii w 1980 r. oraz budowa kościoła i domu zakonnego. Rankiem 22 grudnia 1991 r. w kaplicy została odprawiona ostatnia Msza św., by chwilę później poświęcić nowy kościół. Wtedy też została ukonstytuowana wspólnota zakonna. Minęło zatem 30 lat sprawowania kultu w tym kościele. Bogu dziękujemy dziś, że razem z gorliwymi w pracy i wierze ludźmi Koszyc wznosiliśmy kościół i dom. Wynikało to zapewne z ogromnej potrzeby serca, by u siebie mieć kapłanów. Wyśpiewać dziś chcemy Te Deum laudamus za wspólnotę miejscowości Koszyc Małych, wypracowaną na przestrzeni tych lat przez ludzi: mieszkańców, parafian, poszczególnych instytucji, jak choćby Szkoły czy Straży. Ogrom dobra i poświęcenia, zwłaszcza na etapach budowy. Za każdy odruch dobra i zaangażowania osób współtworzących to wspólne dobro chcemy dziś podziękować. Chcemy też prosić dobrego Boga, byśmy aktualnie, kiedy nie potrzebujemy już wznosić murów z cegły, mieli otwarte serca, dobrą wolę i gorliwość wiary w nieustannym budowaniu wspólnoty parafii i miejscowości, razem się spotykając, pracując, modląc i ciesząc się sobą.

Chwała niech będzie Najświętszemu Sercu Jezusowemu za te 50 lat sercanów na tej ziemi, z ludźmi i dla ludzi. Bóg zechciał, by duszpasterstwo było tu w Koszycach związane z życiem zakonnym, najpierw Sióstr Urszulanek, a później Księży Sercanów. Stąd też nasze powołania, rodacy, obecni dziś, 3 siostry zakonne (s. Grażyna Niemiec ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi, s. Urszula Kupczyk i s. Józefa Krakowska ze Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej) , 2 braci zakonnych (b. Bogdan Borczuch i b. Stanisław Borczuch – kapucyni i rodzeni bracia), 3 księży sercanów (ks. Witold Januś i ks. Marcin Januś, rodzeni bracia oraz ks. Bartłomiej Król). Ufamy, że dobry Bóg wzbudzi w sercach młodych ludzi tej parafii łaskę powołania jako owoc rozpoczynającego się dla nas roku jubileuszowego.

Jako miejscowa wspólnota zakonna dziękujemy, że możemy posługiwać w Kościele tarnowskim poprzez charyzmat Serca Jezusowego na sposób parafialny i prowadząc dom rekolekcyjny dla młodzieży. Stąd parafianie koszyccy, będąc częścią Kościoła Powszechnego, przynależą do dwóch rodzin, Kościoła tarnowskiego i międzynarodowej rodziny sercańskiej. Ekscelencjo, Księże Biskupie, bardzo prosimy, byś przewodniczył tej Eucharystii jako pasterz Kościoła tarnowskiego, wraz z nami dziękując Najświętszemu Sercu Jezusa. Prosimy Cię o sprawowanie Mszy św. w intencji dziękczynnej.

Ks. Prowincjał będzie sprawował Mszę św. w intencji koszyckiej wspólnoty zakonnej. Ks. Marcin Januś z intencji Klubu Seniora za księży pracujących i pochodzących z parafii, za zmarłych i o nowe powołani. Ks. Proboszcz w intencji wszystkich parafian. Ja w intencji zmarłych księży pracujących w Koszycach Małych.