​W dniach 21-24 września 2025 r. w Krakowie odbył się Zjazd księży głoszących rekolekcje i misje, zorganizowany pod hasłem: „Rekolekcje jako przestrzeń przemiany – jak prowadzić do nawrócenia i odnowy”. 

Spotkanie zgromadziło kapłanów z całej Polski, stanowiąc platformę do pogłębienia roli kaznodziei w procesie duchowej odnowy wiernych. Uczestnicy Zjazdu położyli nacisk na kluczową rolę, jaką w życiu kapłańskim i w misji ewangelizacyjnej odgrywa autentyczna relacja z Bogiem.

​Kaznodziejstwo jako spotkanie z Chrystusem

​Pierwszego dnia obrad, o. Tomasz Nowak OP poruszył temat kaznodziejstwa jako spotkania z Chrystusem, a nie tylko sztuki retoryki. Podkreślił, że głoszenie Słowa dokonuje się w dynamicznej relacji między Bogiem, kaznodzieją, słuchaczami i Kościołem, w której często przeciwnikiem staje się diabeł. O. Nowak zaznaczył, że prawdziwy kaznodzieja musi być „człowiekiem serca”, który głosi nie tylko słowem, lecz przede wszystkim życiem i autentycznym świadectwem.

W części popołudniowej uczestnicy prowadzili dyskusje na temat trudności i wyzwań współczesnego kaznodziejstwa. Analizowali źródła wsparcia i sposoby pogłębiania warsztatu homiletycznego. Podkreślono, że rozwój w tej dziedzinie wymaga zarówno życia duchowego i modlitwy, jak i ciągłego ćwiczenia stylu oraz otwartości na doświadczenia innych kapłanów.

​Serce Jezusa jako centrum duszpasterstwa

​Kolejny dzień zjazdu poświęcono duchowości Najświętszego Serca Jezusa. Konferencje poprowadził o. Robert Więcek SJ, który wskazał na Serce Jezusa jako centrum życia duchowego, źródło miłości, jedności i nadziei. Podkreślił, że zadaniem rekolekcjonisty jest nie tylko rozwiązywanie problemów duszpasterskich, ale przede wszystkim rozpalanie Bożej miłości w sercach wiernych, prowadzące do ich wewnętrznej przemiany.

​O. Więcek omówił historię kultu Serca Jezusa, przypominając o jego ciągłości w Bożej pedagogii – od postaci o. Drużbickiego SJ i objawień św. Małgorzaty Marii Alacoque, po współczesnych mistyków, w tym św. Faustynę Kowalską. Podkreślił, że fundamentem tej duchowości jest codzienna Eucharystia, adoracja i modlitwa sercem. 

Prelegent przywołał również postać o. Józefa Andrasza SJ, pierwszego spowiednika św. Faustyny, który łączył duchowość z praktycznym rozeznaniem.

​W bloku popołudniowym o. Więcek poprowadził refleksję nad papieską encykliką „Dilexit Nos” („Umiłował nas”). Wskazał na nią jako na „instrukcję, mapę i kompas”, prowadzące Kościół w nowej cywilizacji. Zauważył, że Serce Boże jest narzędziem, które jednoczy ludzkie doświadczenia, nadając sens radości, cierpieniu i codziennym wyzwaniom. Podkreślił, że prawdziwe życie duchowe koncentruje się wokół Chrystusa, a nie człowieka, co chroni przed ideologicznym zniewoleniem. 

Encyklika ma praktyczny wymiar - zachęca do modlitwy sercem i poświęcenia życia Bogu.

​Podsumowanie i wyzwania dla Kościoła i Prowincji polskiej. 

​Ostatni dzień Zjazdu poświęcono podsumowaniu i refleksji nad sytuacją Kościoła w Polsce w kontekście głoszenia rekolekcji. Ks. Zdzisław Płuska SCJ, dyrektor grupy misjonarzy krajowych, przedstawił sprawozdanie z bieżącej działalności, ks. Mariusz Wrzesiński koordynator powołaniowy mówił o obecnej sytuacji powołaniowej. Przedstawił liczne zaangażowania prowadzone w tym temacie, natomiast ks. Witold Januś SCJ, wikariusz prowincjalny, omówił sytuację w polskiej prowincji. 

Zjazd zakończyła uroczysta Eucharystia, która podkreśliła jedność kapłanów, ich misyjne zaangażowanie i centralną rolę Serca Jezusa.

​Wnioski ze spotkania były jednoznaczne: głoszenie rekolekcji i misji to przede wszystkim spotkanie z Chrystusem. Dokonuje się ono przez świadectwo życia kapłana, jego modlitwę i jedność z Sercem Jezusa. Zjazd w Krakowie ukazał, że Serce Jezusa jawi się jako centrum duchowości, klucz do jedności Kościoła i fundament autentycznego życia chrześcijańskiego. Rekolekcje są przestrzenią przemiany serca wiernych i pogłębiania powołania kapłanów, którzy stają się „pasami transmisyjnymi” Bożego Słowa w świecie.

 

Ks. Zdzisław Płuska SCJ