Po rocznym sabaticum ks. Tomasz Cybula, SCJ powrócił do pracy w Dystrykcie ACR, a dokładnie do Chorwacji. Po rozmowie Przełożonego ACR ks. Władysława Macha oraz Przełożonego Generalnego z biskupem Sisaczkim mons. Vladom Košićem ustalono że ks. Tomasz będzie proboszczem w parafii pod wezwaniem Niepokalanego Serca Maryji – w miejscowości Ilova. Legenda z czasów tureckich mówi, że w tej wiosce mieszkała bardzo ładna dziewczyna o tym samy imieniu: Ilova. W pobliżu płynie i rzeka o tej samej nazwie, która oddziela diecezje Sisak od diecezji Pożega.
W ostatnią niedzielę sierpnia (bo tutaj wtedy są zmiany) ks. Tomasz został „zainstalowany“ na pasterza tejże parafii. W parafii żyje ponad 700 rodzin. Na terenie parafii znajdują się jeszcze dwa kościoły. W kościele pod wezwaniem św. Leopolda Mandića są coniedzielne Msze święte. W trzecim kościele pod wezwaniem św. Wita w ważniejsze święta.
Parafia Ilova jest od parafi Kutina pod wezwaniem Matki Bożej Śnieżnej oddalona o 5 km, a od parafii gdzie od trzech lat pracuje ks. Andrzej Wośko SCJ – 8 km. W parafii Kutina jako wikary pracuje ks. Artur Makara SCJ.
Parafia błogosławionego Alojzego Stepinaca, męczennika liczy 495 rodzin. Miasto Kutina ma prawie 10.000 mieszkańców. Jest co robić! Ks. Artur w ten sposób pomaga w parafii, którą prowadzi ks. Karol Papić, ksiądz diecezjalny, który w ostatnim czasie jest trochę chory, więc nasza sercańska pomoca jest wyraźna i korzystna.
Diecezja Sisak której głównym patronem jest św. Kwiryniusz, męczennik jest jedną z najstarszych diecezji w świecie. Dzisiaj jedną z najbiedniejszych diecezji w Chorwacji - oczywiście gdy mowa o środkach matarialnych. Wojna domowa zrobiła swoje. Wiele katolików zostało zabitych lub zostało zmuszonych do ucieczki ze swoich domów. Mimo tego wszystkiego jakoś sobie radzimy. Na terytorium diecezji jest 8 dekanatów i 63 parafie. Przeważnie jeden kapłan na parafie. Kilku kapłanów pracuje w Kurii. W diecezji pracują zakonnicy: kapucyni, franciszkanie konwentualni, franciszkanie, sercanie, synowie Niepokalanej. Są i siostry zakonne. Reszta kapłanów to księża diecezjalni. Nasza pomoc i działalność w tej diecezji jest widoczna. W czerwcu został wyświęcony tylko jeden kapłan. W następnym roku jak Bóg da, będzie ich dwóch. Niektórzy kapłani pracują na trzech parafiach. W niedziele przejadą po 100 km, aby odprawić Mszę świętą. Przez ostatnie lata dwa razy więcej zmarłych aniżeli urodzonych w diecezji. I tak jest prawie na wszystkich parafiach.
Ks. Tomasz zamieszkał na plebani która znajduje się 300 m od kościoła parafialnego. Codziennie korzysta auto, aby dotrzeć na Mszę św. do kościoła parafialnego. Prawdziwe misije.
Dzieci katechizujemy w salkach znajdujących się na plebaniach. Księża nie uczą religii w szkołach, lecz prowadzą katechizacje przed Pierwszą Komunią świętą i przed Bierzmowaniem w parafiach. Obie parafie na ktorych dziś pracują sercanie z Polski jeszcze przed 30 - 40 laty należały do parafii Kutina. Imię miasta Kutina pochodzi z języka słoweńskiego „Dunia“. A w języku polskim – „Pigwa“! Blisko jednego skrzyżowania ulic w Kutinie z kwiatów jest wypisane imie miasta a obok rośnie drzewo dunia-pigwa.
Księdza Tomasza parafianie przyjęli bardzo radośnie. Nie będzie sie czuł osamotniony bowiem księża w dekanacie są bardzo otwarci i gościnni, parafianie (ich większa część) swoje korzenie mają w Czechach, w Słowacji czy też na Węgrzech. I trzecie: nie mamy teraz daleko jeden do drugiego.. Jest możliwość częstego odwiedzenia się, wspólnych spotkań i tym podobne. I do Zagrzebia nie jest tak daleko. Tylko 80 Km. To nie to samo jak przedtem. Z parafi gdzie wcześniej pracował ks. Tomasz do Zagrzebia było ponad 190 Km.
Na parafii gdzie pracuje ks. Andrzej żyją ludzie pochodzenia polskiego. Kilka rodzin. Nazwiska same mówią za siebie: Vozdecki, Zvolinski, Smoła (choć to nazwisko czeskie). Na parafiach istnieją małe grupy ministrantów. Również działają grupy młodzieżowe. Ten rok duszpasterski w diecezji Sisak został ogłoszony ROKIEM MŁODZIEŻY.
Niech się za nami wstawia Matka Najświętsza, Sługa Boży ojciec Leon Dehon i błogosławiony Alojzy Stepinac.
Vivat Cor Jesu per Cor Mariae!
(napisał ks. Andrzej Wośko SCJ; wrzesień 2018, Kutinska Slatina)