Siostry klaryski od Wieczystej Adoracji w Kętach rozpoczęły 24 kwietnia 2017 r. nowennę przygotowującą je do 100. rocznicy narodzin dla nieba Służebnicy Bożej matki Marii Łempickiej. Przygotowanie obejmie dziewięć kolejnych miesięcy, podczas których zakonnice rozważać będą życie i dziedzictwo duchowe fundatorki kęckiego klasztoru i kościoła pw. Trójcy Świętej.
Rozpoczynającą nowennę Mszę św. odprawił prowincjał księży sercanów z Warszawy ks. Wiesław Święch SCJ, a kazanie poświęcone służebnicy Bożej wygłosił kapelan kęckich klarysek ks. Józef Lach SCJ. Przy ołtarzu modlił się także ks. Filip Piotrowski z Domu Księży Emerytów w Bielska-Białej.
Ks. Święch podkreślił, że rozpoczęta nowenna jest okazją dla wspólnoty do dziękczynienia, ale także pozwala na nowo odczytać charyzmat zgromadzenia i wejść w duchowy dialog z pozostawionym przesłaniem fundatorki. Z kolei ks. Lach wyraził nadzieję, że nowenna pozwoli starannie się przyjrzeć życiu i dziedzictwu duchowemu kandydatki na ołtarze.
Po liturgii siostry zebrały się przy sarkofagu Matki Marii od NSJ, by podziękować Bogu za dar jej życia, włączenie we wspólnotę Kościoła poprzez sakrament chrztu św. i za patriotyczny, religijny dom rodzinny, w którym wyrosła.
Jak poinformowały s. Rafaela Rapacz OCPA i s. Bonawentura Stawarz OCPA z kęckiej wspólnoty, w nowennowe przygotowania włączyły się też parafie z Rypina: parafia Trójcy Świętej, w której Matka została ochrzczona oraz Parafia św. Stanisława Kostki, do której obecnie należą Godziszewy, gdzie fundatorka przyszła na świat.
„Ufamy, że poprzez to duchowe przygotowanie poznamy głębiej postać naszej fundatorki, odnowimy nasz charyzmat i wierność powołaniu” – podkreślają klaryski z Kęt.
Walentyna Julianna Józefa Łempicka urodziła się 7 lutego 1833 w majątku Godziszewy k. Rypina, w diecezji płockiej. W 1859 wstąpiła do zgromadzenia sióstr felicjanek w Warszawie. Po kasacie zakonu, kiedy grupa kontemplacyjna sióstr zwanych kapucynkami została przeniesiona do klasztoru bernardynek w Łowiczu, s. Łempicka osobiście postarała się u cara Aleksandra II o przyznanie kapucynkom osobnego klasztoru w Przasnyszu. Tutaj została przyjęta do klauzury i rozpoczęła nowicjat. Potem przeniosła się do Rzymu, gdzie za pozwoleniem papieża Piusa IX, odbyła nowicjat u sióstr Maryi Wynagrodzicielki. W 1873, jako s. Maria od Najświętszego Serca Jezusa, złożyła śluby proste wg reguły św. Klary.
W 1907 roku, po powrocie do Polski, wobec groźby kasaty zdecydowano o przyłączeniu kapucynek z Kęt do zgromadzenia franciszkanek Najświętszego Sakramentu ze Lwowa. Zgodę na inkorporację wydał m.in. krakowski kardynał Jan Puzyna oraz lwowski arcybiskup św. Józef Bilczewski. 8 lat przed śmiercią mniszka uległa ciężkiemu wypadkowi, po którym ponownie przyjęła pozycję prostej nowicjuszki z klasztorze. Zmarła 24 stycznia 1918 w Kętach.
Owocem diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego tej służebnicy Bożej, rozpoczętego 7 lutego 2006 roku i zakończonego 28 lutego 2009 roku, jest ponad 4 tys. stron dokumentacji opisującej życie i działalność zakonnicy. Zebrana dokumentacja trafiła do rzymskiej Kongregacji ds. Świętych.
Zobacz też: http://kety.klaryski.org/aktualnosci/201-przygotowanie-nowennowe
