Istnieje jeden charyzmat sercański, ale wiele, wiele różnych modeli tego, jak charyzmat jest przeżywany. Pod terminem "Rodzina sercańska" kryją się nie tylko kapłani i bracia zakonni, ale także świeccy.
W 2014 r. Członkowie Rodziny Sercańskiej z całego świata spotkali się w Rzymie, aby podzielić się swoimi doświadczeniami. Z tego spotkania wybrano grupę koordynacyjną na trzyletnią kadencję, której powierzono realizację "Ścieżki Duchowej" ( Spiritual Path - formatywnego przewodnika po charyzmacie sercańskim), tworząc sieci komunikacyjne wśród Rodziny Sercańskiej, szukając sposobu na stworzenia struktury organizacyjnej, pomocnej w rozwoju tej grupy.
Trzy lata później Sercańska Rodzina ponownie zebrała się w Rzymie. Spotkanie trwało od 13 do 16 maja 2017 r. Przybyli przedstawiciele grup kontynentalnych, aby bliżej przyjrzeć się jak realizowany jest charyzmat sercański w różnych częściach świata i dążyć do stworzenia spójnej struktury. Byłaby to struktura, która szanuje autonomię i niepowtarzalne powołanie każdego członka rodziny sercańskiej, a jednocześnie posiadałaby to, co pozwala w tej różnorodności być w komunii z całą rodziną.
" Sint Unum . Duchowość wspólnoty: życie i misja" było tematem spotkania w 2017 roku. Przygotowując się do tego, przedstawiciele Rodziny Sercańskiej zostali poproszeni o wypełnienie kwestionariusza, aby pomóc grupie koordynującej lepiej poznać tę wspólnotę na całym świecie, w tym jej potrzeby i obawy.
Analizując wyniki kwestionariusza, nie była zaskoczeniem różnorodność wśród grup. Liczba członków w poszczególnych krajach można liczyć w setkach, a nawet tysiącach. Wiele podmiotów posiada struktury na poziomie krajowym, a w niektórych przypadkach (na przykład w Ameryce Łacińskiej), na poziomie kontynentalnym. Finansowanie pochodzi z różnych źródeł, ale niewiele z nich ma zorganizowany program bieżącego rozwoju finansów. Formacja różni się również, choć wiele osób obecnie stosuje oficjalną ścieżkę duchową w jakiejś formie.
Po przeanalizowaniu kwestionariuszy grupa koordynująca wskazała trzy propozycje lub obszary zainteresowania na przyszłość: 1) finanse, 2) komunikację, 3) powołanie stałego sekretarza lub asystenta Rodziny Sercańskiej.
W kolejnych dniach uczestnicy spotkania omawiali te kwestie, a także dowiedzieli się więcej o tych, którzy kontynuują charyzmat ks. Leona Dehona.
Wyzwania sercańskiej rodziny
Po niedzielnym odpoczynku uczestnicy spotkania powrócili do sali konferencyjnej, aby dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem w małych grupach dyskusyjnych. Kontynuowali także rozpoczętą w sobotę dyskusję, kiedy to stwierdzili, co jest pozytywne w doświadczeniu rodziny sercańskiej, co jest trudne, a następnie sugerując rozwiązania na przyszłość.
Pozytywy były łatwe do zidentyfikowania: istnieje wiele form wyrażenia charyzmatu sercańskiego na całym świecie, istnieją formy rozwoju duchowego i modlitwy, członkowie Rodziny sercańskiej znajdują inspirację od Księży Sercanów, a z kolei członkowie Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego są inspirowani innymi wyrazami charyzmatu sercańskiego. To piękne żyć we wspólnej duchowości, która wyraża się w tak wielu formach. Rodzina sercańska ponadto oferuje możliwości konkretnej służby współpracując z sercanami w realizacji różnych projektów.
Wyzwania? Rodzina sercańska jest bardzo wielką rodziną rozproszoną po całym świecie. W małych grupach wyrażano chęć lepszej komunikacji. Chcą wiedzieć co robią "kuzyni". Jaki są relacje między szerzą rodziną sercańską a księżmi Najświętszego Serca? W jaki sposób Zgromadzenie może najlepiej towarzyszyć Rodzinie sercańskiej? Jak można ją wspomóc, a jednocześnie zachęcać do autonomii?
Wszyscy zgodzili się na potrzebę stworzenia reprezentatywnej komisji lub rady Rodziny sercańskiej, zwłaszcza na poziomie ogólnym. Tym bardziej, delegaci na spotkaniu wyrazili chęć utworzenia sekretariatu, nawet w niepełnym wymiarze godzin, aby Rodzina sercańska mogła się rozwijać, pracować razem i mieć większe poczucie " Sint Unum " poprzez poprawę komunikacji.
We wtorek, w ostatnim dniu spotkania, delegaci mają nadzieję na poparcie ich planu nowej administracji i struktury.
Jak ruszyć naprzód
Często wyzwaniem dla dobrych pomysłów jest znalezienie ludzi, którzy mają czas i umiejętności, aby je zrealizować.
W ciągu trzech dni konferencji rodziny sercańskiej w Rzymie wskazano wiele dobrych pomysłów. Niektóre z nich dotyczyły komunikacji, zwłaszcza za pośrednictwem Internetu. Komunikacja ma zasadnicze znaczenie w pomaganiu członkom Rodziny sercańskiej w łączeniu ze sobą, budowaniu "Sint Unum", który był tematem zebrania w 2017 r.
Ale kto stworzy sieci komunikacyjne? Kto stworzy proponowaną witrynę Dehonian Family i utrzyma stronę na Facebooku?
Formacja na wszystkich poziomach ma zasadnicze znaczenie dla rozpowszechniania charyzmatu ks. Dehona. Może to być zaproszenie dla innych, czyli ciągłe ożywianie duchowe dla tych, którzy od wielu lat mają kontakt z sercanami. Droga duchowa (Iter Formativo), czteroletni przewodnik formacyjny w duchowości sercańskiej, zbliża się do końca. Kto jednak ją przygotuje nowy program, kto zapewni, że będzie przetłumaczony w pełni i dostosowany do lokalnych realiów?
Wiele uśmiechów znajduje się na "fotografii rodzinnej" zrobionej podczas spotkania w Rzymie. Tak jak w przypadku każdej rodziny, dobrze jest, aby członkowie zbierali się razem, aby odbyć rodzinne spotkanie.
Ale kto to zorganizuje?
Podobnie jak w przypadku większości dobrych pomysłów, często pojawia się kwestia finansów. Jak Rodzina sercańska będzie wspierać jej wysiłki? Zaproponowano wspólny fundusz, będący zasobem finansowym dla wszystkich członków rodziny sercańskiej. Pozostaje pytanie skąd brać środki na ten fundusz? Z datków? Zbieranie funduszy (fundraising)? W jaki sposób rozdzielać środki między różnymi grupami z rodziny sercańskiej?
W przeważającej mierze delegaci Konferencji Rodziny sercańskiej zgodzili się, że musi istnieć Międzynarodowa Grupa Koordynacyjna, aby zacząć odpowiadać na te pytania, a także rozwijać struktury organizacyjne na szczeblu kontynentalnym i międzynarodowym.
Idealnie, gdy grupa ta będzie współpracować z sekretarzem lub koordynatorem na poziomie ogólnym. Ta osoba nie musi koniecznie być sercaninem (księdzem lub bratem). Jednak wiele osób sugerowało, że początkowo byłoby dobrze, gdyby jakiś sercanin służył jako sekretarz lub koordynator niekoniecznie w pełnym wymiarze godzin. Wśród obowiązków sekretarza byłaby komunikacja, w tym media społecznościowe.
Uczestnicy konferencji w dniach 13-16 maja określili priorytety na przyszłość. Realizacja tych priorytetów została powierzona Międzynarodowej Grupie Koordynacyjnej.
Jednym z ostatnich aktów konferencji było wybranie członków grupy (ICG). Kilka nazwisk jest znane, ponieważ pracowały w radzie utworzonej ad hoc w 2014 r .: ks. Bruno Pilati SCJ , Rosalie Grace Escobia z Filipin i Silvia Bertozzi , włoszka mieszkająca w Finlandii. Nową twarzą w grupie jest Vincent Bruono Cavalcanti de Oliveria . Ich kadencja będzie trwać trzy lata. Natomiast Ida Coelhjo z Brazylii podziękowała za swoją służbę w początkowej komisji.
Dzień i cała konferencja zakończyły się Mszą celebrowaną ze wspólnotą rzymską. Głównym celebransem był ks. Heiner Wilmer SCJ, przełożony generalny. Wśród koncelebransów był abp Claudio Dalla Zuanna SCJ , były wikariusz generalny, a obecnie arcybiskup Beira w Mozambiku.
Ks. Heiner zakończył Mszę, dziękując rodzinie sercańskiej za swoją obecność. "Potrzebujemy siebie nawzajem, musimy się modlić za siebie" - powiedział.
