Sercańska Parafia w Boriç, oprócz kościoła parafialnego i 6 kaplic, posiada na swoim terenie miejsce szczególne. Są to ruiny kościoła i klasztoru św. Jana (Shëngjin, „Shninit” ), na terenie wioski Rrash-Kullaj, które pochodzą z XI-XII wieku i są pozostałościami po benedyktyńskim klasztorze. Dzieje tego miejsca, to historia na osobny artykuł, warto jedynie wspomnieć, że przez około 100 lat używali go także przedstawiciele kościoła prawosławnego. W czasach komunizmu, ludzie potajemnie wędrowali do tego miejsca by modlić się przy kamieniach ze zburzonej świątyni ku czci św. Antoniego. I właśnie św. Antoni jest tym, który gromadzi wiernych w tym miejscu także dziś. Jest to trochę uzupełnienie dla sanktuarium narodowego Albańczyków w Laç w środkowej części Albanii. Do tego miejsca ludzie pielgrzymują w każdy wtorek w ciągu całego roku, ale trzynaście wtorków przed uroczystością św. Antoniego przyjmują one szczególny wymiar. Ludzie przychodzą nie tylko na wspólną modlitwę, ale przez cały dzień wędrują często po pięć, osiem kilometrów, by tu się modlić za wstawiennictwem świętego. W ramach naszej działalności parafialnej my organizujemy wspólną modlitwę różańcową, z konferencją, okazją do spowiedzi, Mszą świętą i modlitwami.
Miejsce to emanuje pobożnością ludową, która wyraża się przez „specjalne” modlitwy, które często mają wręcz antyczne korzenie, zawsze śpiewane, w dialekcie, z gestami dotykania figury świętego, przyjmowania błogosławieństwa od kapłana czy wędrowaniem trzykrotnie wokół dzwonnicy, która jest pozostałością zabudowań klasztornych zrekonstruowaną kilka lat temu. Szczególny charakter ma też sakrament pokuty, który jest tam sprawowany. W przepięknej scenerii jest traktowany przez wiernych bardzo poważnie i można poczuć niemal „sanktuaryjny” charakter tego miejsca. Długie kolejki do księży, rozmowy w trakcie spowiedzi, często łzy. To realia tego sakramentu w tym miejscu.
Tegoroczne obchody uroczystości św. Antoniego miały charakter szczególny. Z powodu epidemii koronowirusa, nie można było sprawować wspólnej modlitwy, odprawiać Mszy świętej, ludzie jednak chodzili na to miejsce cały czas. Na początku gromadziliśmy ludzi jedynie na wspólnej modlitwie różańcowej i błogosławieństwie bez podawania konkretnej godziny. Gdy było już można sprawować Mszę święte poczułem siłę tego miejsca. Uroczystości ku czci św. Antoniego zaczęły się już dzień wcześniej wieczorną Mszą święta z błogosławieństwem dzieci. W samą uroczystość św. Antoniego, Mszy świętej przewodniczył bp Angelo Massafra OFM, współkoncelebrowali księża diecezjalni i zakonni w obecności licznie przybyłych wiernych. Tak wygląda specyfika naszego szczególnego miejsca w parafii Jezusa kochającego i miłosiernego w Boriç i Madh.
ks. Jarosław Grzegorczyk SCJ
