22 lutego 2020 r. w prowincjalacie Zgromadzenia Księży Sercanów w Warszawie, wokół Pasterza Archidiecezji Warszawskiej kard. Kazimierza Nycza, zebrała się wspólnota Księży Sercanów, by dziękować za ten szczególny dom, który stanowi serce Prowincji. 25 lat wcześniej poświęcono nowo powstały budynek, jako miejsce na siedzibę Kurii Prowincjalnej i Sekretariatu Misji Zagranicznych.

W kronice pod datą 14 sierpnia 1990 r. odnotowano - Dziś rano rozpoczęły się przy ul. Łowickiej 46 wykopy pod budowę prowincjalatu. Budowa kilkupiętrowego domu o dwóch skrzydłach z charakterystyczną centralną wieżyczką trwała następne kilka lat. Uroczyste poświęcenie i otwarcie nowego prowincjalatu wraz z Sekretariatem Misji Zagranicznych odbyło się w dniu 21 stycznia 1995 r. Mszy św. w kaplicy domowej przewodniczył kard. Józef Glemp, metropolita warszawski i prymas Polski. Ówczesny prowincjał ks. Czesław Konior SCJ przywitał licznie przybyłych współbraci oraz zaproszonych gości tymi słowami:

„ Prowincja nasza Księży Sercanów w Polsce przeżywa w dniu dzisiejszym niezwykły historyczny moment. Po 67 latach swojej obecności na ojczystej ziemi i po 47 latach istnienia Kurii Prowincjalnej w Krakowie, oto dziś w sercu Polski i w jej stolicy, w obecności czcigodnego prezbiterium archidiecezji warszawskiej otwieramy nasz dom Kurii Prowincjalnej i Sekretariatu Misji Zagranicznych. Tego doniosłego aktu dokonuje Arcypasterz Archidiecezji Warszawskiej Jego Eminencja kard. Józef Glemp, którego jak najserdeczniej, w imieniu swoim i całej wspólnoty sercańskiej witam” .

Formularz Mszy św. był wówczas sprawowany ze wspomnienia o Najświętszej Marii Pannie, ku czci której została poświęcona kaplica oraz w nawiązaniu do szczególnej roli wizerunku Matki Bożej Płaszowskiej, jako patronki Prowincji Polskiej Księży Sercanów. W homilii Prymas podkreślił radość z tego, "że w stolicy powstaje nowy ośrodek, w którym Serce Jezusa i Serce Maryi doznają czci i ta cześć będzie stąd się rozszerzała " oraz z kolejnego ośrodka działalności misyjnej w Warszawie.

Tamte uroczystości przebiegały jeszcze w skromnie urządzonej kaplicy i dość surowych warunkach nowo wybudowanego budynku. Dom był przez kolejne lata sukcesywnie urządzany, by służyć całej prowincji oraz misjonarzom. Dziś z wdzięcznością patrzymy na minione 25 lat. Dom dobrze już wrósł w mokotowską przestrzeń architektoniczną, a przede wszystkim w świadomość mieszkańców oraz duchowieństwa warszawskiego.

Kard. Kazimierz Nycz we Mszy św. podczas jubileuszu 25-lecia domu prowincjalnego nawiązał do historii Zgromadzenia i jego Założyciela oraz wyraził wdzięczności za obecność Sercanów:

„Do tego dziękczynienia włączam nie tylko sam Prowincjalat jako instytucję, która jest sercem Waszej Prowincji, ale to wszystko co robicie w Warszawie, w całej Polsce i na misjach, to co robicie dla rekolekcji, dla wychowania młodego pokolenia, to co robicie w różnych diecezjach prowadząc parafie, budując Królestwo Boże na ziemi” .

Przyznał, że przeniesienie Prowincjalatu z Krakowa do Warszawy w 1995 r. obserwował z perspektywy krakowskiej, gdzie wówczas pełnił funkcję biskupa pomocniczego. Później - jak stwierdził - zaznał wielokrotnie gościnności w domu zakonnym przy ul. Łowickiej 46, zatrzymując się tu przy okazji spotkań Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie.

Uroczysty obiad i wspólne rozmowy przy kawie dopełniły czasu świętowania. Szczególne cenna była obecność prowincjałów, ekonomów, sekretarzy prowincjalnych i misji zagranicznych oraz przełożonych tego domu, którzy mieszkali i pracowali w prowincjalacie w ciągu ostatnich 25 lat. Była to okazja do wspomnień związanych z budową domu oraz jego późniejszym funkcjonowaniem i codziennym życiem.