Z okazji świętowania 100.rocznicy urodzin ks. Stanisława kardynała Nagyego SCJ również na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, z którym tak bardzo był związany odbyło się kilka wydarzeń ku pamięci osoby kardynała.

30 października 2021 na Uniwersytecie KUL największej auli w Centrum Transferu Wiedzy KUL zostało nadane jego imię, a w Gmachu Głównym uniwersytetu odsłonięta została dedykowana mu tablica.

Podczas tej uroczystości rektor KUL, ks. prof. Mirosław Kalinowski powiedział m.in.: „Dla uznania zasług kard. Stanisława Nagyego, wykładowcy KUL, profesora nauk teologicznych, kierownika Sekcji Teologii Porównawczej i Ekumenicznej i Katedry Eklezjologii Fundamentalnej, członka Międzynarodowej Komisji Teologicznej i eksperta w synodach biskupów w Rzymie, wielkiego Polaka odznaczonego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, postanawialiśmy symbolicznie zaznaczyć pamięć o nim w środowisku uniwersyteckim” (PAP).

(Zjęcia na stronach KUL: ► https://www.kul.pl/odsloniecie-tablicy-poswieconej-pamieci-kard-stanislawa-nagyego-scj,art_96291,1633012740,0.html )

Natomiast 4 października 2021 odbyła się „konferencja naukowa w stulecie urodzin księdza Stanisława kard. Nagyego SCJ”.

Informacje, całość nagranej konferencji i zdjęcia z tego wydarzenia można znaleźć na stronach KUL ► https://www.kul.pl/abp-nossol-kard-nagy-byl-czlowiekiem-nauki-i-kosciola,art_96325.html ; ► https://www.kul.pl/konferencja-naukowa-w-stulecie-urodzin-ks-kard-stanislawa-nagyego-scj,art_96337.html .

 

Kard. Stanisław Nagy (1921-2013) – teolog fundamentalny, eklezjolog i ekumenista był związany z KUL od 1950 roku. Cztery lata później uzyskał doktorat, a w 1958 rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną. W 1968 uzyskał habilitację, w 1979 stanowisko profesora nadzwyczajnego, w 1985 tytuł naukowy profesora. W latach 1972-1991 kierował Katedrą Eklezjologii Fundamentalnej, a 1970-1975 Sekcją Teologii Porównawczej, która dzięki jego zabiegom została przemianowana w Instytut Ekumeniczny. W latach 1972-1974 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Teologii.

W latach 1973–1974 wchodził w skład Komisji Mieszanej Katolicko-Luterańskiej, a przez dwie kadencje, w latach 1986-1996, był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. 13 października 2003 r. przyjął święcenia biskupie, a 21 października 2003 r. został kreowany kardynałem diakonem na mocy decyzji Jana Pawła II.

Ks. prof. Nagy wypromował 16 doktorów oraz ponad 40 magistrów. Był znawcą dorobku Jana Pawła II, autorem kilkunastu pozycji książkowych, m.in. Chrystus w Kościele: zarys eklezjologii fundamentalnej (1982) i Kościół na drogach jedności (1985), Ty jesteś Piotr (2003), a także ponad 250 artykułów naukowych i popularnonaukowych.

W 2007 został uhonorowany medalem Za zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w 2012 miało miejsce uroczyste odnowienie jego doktoratu. (za: https://www.kul.pl/abp-nossol-kard-nagy-byl-czlowiekiem-nauki-i-kosciola,art_96325.html )

 

Witając w murach tej uczelni przesiąkniętej, - jak to stwierdził prof. Narecki - obecnością nie tylko naszego świętego patrona Jana Pawła II, lecz także innych tak wielkich postaci absolwentów i profesorów, w tym naszego największego absolwenta błogosławionego kardynała Stefana Wyszyńskiego Prymasa tysiąclecia, a także ks. Stanisława kard. Nagyego, którego stulecie urodzin pragniemy godnie wspominać, wszystkich prelegentów, reprezentantów różnych innych uniwersytetów, a także współbraci ze Zgromadzenia Księży Najśw. Serca Jezusowego obecnych na sali, zaprosił do konferencji i życzył owocnej wędrówki śladami księdza kardynała.

W mowie otwierającej, w imieniu Rektora KUL, konferencję prorektor ds. studentów i doktorantów prof. Krzysztof Narecki zauważył potrzebę takiej pamięci dla osoby tak zasłużonej dla tej Alma Mater, przytaczając słowa Seneki.

„Mało jest ludzi, u których pamięć o dobrodziejstwie trwa dłużej niż dobrodziejstwo. Więcej jest takich, którym na tak długo starcza pamięci o darach, jak długo tych darów używają”.

Dlaczego zasługuje ona na szczególną pamięć? Dla społeczności akademickiej jest to zapewne pytanie retoryczne. Wystarczy sięgnąć pamięcią do wniosku Rady Wydziału teologii KUL, który uzasadniał przyznanie kardynałowi medalu zasługi właśnie dla tej uczelni, a który został wręczony 13 stycznia 2007 roku.

Przypomniał co było wygłoszone w laudacji w ten dzień, iż kardynał Stanisław Nagy otrzymał medal za ofiarną pracę na rzecz Uniwersytetu. Dbałość o jego renomę i dobre imię jako członek Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Laureat przyczyniał się do wzrostu prestiżu uczelni na arenie międzynarodowej.

W laudacji ks. prof. Marian Rusecki zarysował wybitne osiągnięcia ks. kard. Nagyego w pracy naukowej – eklezjologicznej i eklezjalnej. Zainteresowania badawcze księdza kardynała dotyczyły m.in. genezy Kościoła, uzasadnienia jego struktury hierarchicznej, kolegializmu w Kościele. Wiele z wypracowanych przez niego ujęć miało charakter nowatorski. O randze naukowej księdza kardynała świadczy m.in. fakt, że przez dwie kadencje należał do wąskiego grona Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Ksiądz profesor Rusecki wskazał również na postawę apologetyczną ks. kard. Nagyego w trudnych dla Kościoła czasach, a także na jego działania na rzecz młodzieży. – Bronił Kościoła nie tylko w rzeczywistości socjalistycznej, ale również wtedy, gdy po odzyskaniu wolności Kościół był atakowany z pozycji liberalnych – podkreślił ks. prof. Rusecki.

Ksiądz kardynał Nagy w swoim wystąpieniu wyraźnie pomniejszał własne zasługi, podkreślając radość z powodu rozwoju Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jako wielkich rektorów uczelni wymienił ks. prof. Antoniego Słomkowskiego, o. prof. Mieczysława A. Krąpca, ks. abp. prof. Stanisława Wielgusa i ks. prof. Andrzeja Szostka. (za: https://www.radiomaryja.pl/kosciol/medale-i-wdziecznosc-za-zaslugi-dla-kul/ całość laudacji można przeczytać w Przegląd Uniwersytecki 2(106)2007 s. 6-7  http://www.kul.pl/files/66/PU_02_106.pdf )

Wierzymy, że kard. Nagy dołączył do grona wielkich budowniczych naszej uczelni, że przebywa razem ze św. Janem Pawłem II, bł. kard. Wyszyńskim, sługami Bożymi księżmi Franciszkiem Blachnickim i Wincentym Granatem, i że patronuje z góry temu uniwersytetowi – mówił prorektor.

Dlatego tak ważny jest ten akt pamięci. Tym bardziej, że istniejemy i działamy. Prowadzimy badania, przekazujemy wiedzę i mądrość kolejnym pokoleniom młodych ludzi. Właśnie dzięki takim postaciom, jak kard. Stanisław Nagy ciągle bardziej zgłębiamy naszą wiedzę.

Po tych słowach przywitania miały miejsce wygłoszone referaty tych, którzy znali kard. Nagyego jak i tych, którzy zajmują się tematyką tak bliską ks. kardynałowi.

Całość konferencji moderował Dziekan Wydziału Teologii KUL ks. prof. dr hab. Przymysław Kantyka. W formie wywiadu przeprowadzonego przez ks. prof. dr hab. Zygfryda Glaesera o ks. kardynale Nagym jako człowieku nauki i Kościoła opowiadał ks. prof. dr hab. abp Alfons Nossol. Ks. dr hab. Leonard Górka, em. Prof. KUL wygłosił wykład na temat „Nagy znaczy Wielki”. Pokazał wiele elementów z życia kardynała i jego nauczania. Zauważył, że „w kwestiach dyskusyjnych, spornych”. „Wbrew przeciwstawnym opiniom prof. Nagy potrafił dostrzec i być otwartym na odmienne rozumienie i wyjaśnienia problemu, niż jego własne przemyślenia. Mimo, że wolał pozostawać w nurcie utrwalania i obrony wartości, to dostrzegał jednak także potrzebę reinterpretacji prawd wiary i szukania nowych perspektyw.”

Ks. prof. Górka wyjaśnił również pewne niuanse nazwiska kardynała Nagyego. „Po nominacji kardynalskiej ludzie łamali sobie języki próbując wymówić nazwisko Nagy z węgierska. Jest to nieporozumienie. Po prostu kiedyś pruski urzędnik w dokumentach postawił «y» zamiast «i» i tak już zostało.” W czasie przerwy na kawę trochę dyskutowano na ten temat, trochę żałując braku swoistej oryginalności tego nazwiska (zob. ► https://dzieje.pl/dziedzictwo-kulturowe/na-kul-odbyla-sie-konferencja-naukowa-w-setna-rocznice-urodzin-kard-nagyego ).

Jednak za niczym była przerwa na kawę jeszcze przemawiał ks. Józef Gaweł SCJ przedstawiając kardynała Stanisława Nagyego jako zakonnika sercanina. Wskazując na herb i motto jakie w nim umieścił ks. prof. Nagy „W Tobie o Serce Jezusa mą ufność złożyłem” wyjaśnił, że „te słowa streszczały jego postawę życiową, którą było zawierzenie Bożemu Sercu. Były one także wyrazem więzi ze Zgromadzeniem i wierności dla jego duchowości. W centralnym miejscu herbu kardynalskiego znajduje się także Serce Jezusa, któremu oddał swoje życie poprzez złożenie ślubów zakonnych.”

Następnie ks. prof. dr hab. Henryk Seweryniak z UKSW wygłosił referat pt. „Testis signi Joannis Pauli II”. W swoim „literackim” referacie przedstawił jak kard. Stanisław SCJ widział osobę św. Jana Pawła II i jak z patosem opowiadał o wydarzeniach związanych z papieżem. Wspomniał m.in. ciekawą wyprawę do doliny Jarząbczej, w której najprawdopodobniej zrodziła się myśli „Tryptyku rzymskiego”, dramatycznego powrotu do młodości, wydanego w 2003 roku. Tam również kardynał dostał różaniec obmodlony w tej dolinie.

Teraz nadszedł czas na zasłużoną kawę, ja to zaznaczy prowadzący ks. Przemysław Kantyka.

Po przerwie dotknięto tematów naukowych, którymi zajmował się ks kard. Nagy i u podstaw których o sam stał. Ks. dr. hab. Mieczysław Ozorowski z UKSW przedstawił temat „Kolegialność Kościoła w nauczaniu Kardynała Stanisława Nagyego. Ks. dr hab. Krystian Kałuża, prof. UO przedstawił temat „Hierarchiczna struktura Kościoła w ujęciu Kardynała Stanisława Nagyego. Natomiast ks. dr hab. Jacenty Mastej, prof. KUL w ostatniej już konferencji, wyjaśnił temat „Apologia Kościoła katolickiego w ujęciu Kardynała Stanisława Nagyego”.

Na tym zamknięto tę konferencję dziękując wszystkim wykładowcom i słuchaczom jak również życząc wszystkim, by testament ks. kardynała Stanisława Nagyego SCJ znajdował zastosowanie w życiu i poszukiwaniach naukowych.

ZKH SCJ